Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

📗Οι επιζήσαντες

 🖋️ @alexschulman

📗Οι επιζήσαντες
📚 Εκδόσεις Λιβάνη @livanis.books




Πώς αγγιζει τον κάθε άνθρωπο η απώλεια;
Πόσο διαφορετικά μπορεί να την βιώνουν άνθρωποι που ζουν κάτω από την ίδια στέγη;
Αδέρφια που μεγαλώνουν μαζί...
Καθένας διαφορετικός χαρακτήρας.
Επομένως άλλη συμπεριφορά. Άλλη στάση.

Σε αλλάζει όμως και η ίδια η απώλεια.
Σε απομακρύνει από τους γύρω σου, ακόμα κι από τον εαυτό σου καμιά φορά.

Ή σε δένει.
Εξαρτάται.

Στην περίπτωση του Νιλς, του Πιερ και του Μπένγιαμιν ο,τι συνέβη 20 χρόνια πριν έκανε τα πάντα να αλλάξουν. Για πάντα.

Στο παρόν, βλέπουμε τους αδερφούς ξανά μαζί μετά από χρόνια, να επιστρέφουν στο εξοχικό των παιδιών τους χρόνων, προσπαθώντας να συμπεριφέρονται φυσιολογικά.
Δε γίνεται όμως να προσποιούνται πως δε συνέβη τίποτε.
Γιατί τόσα χρόνια κανείς δεν συζήτησε ποτέ τίποτα;
Γιατί κανείς δεν μίλησε ποτέ για τα όσα τραγικά συνέβησαν εκείνο το μεσοκαλοκαιρο;

Στο παρόν, τους βλέπουμε να προσπαθούν να διαχειριστούν τον θάνατο της μητέρας τους και να οργανώσουν την κηδεία της, ενώ μνήμες ξεπηδούν από το παρελθόν χάρη στο γράμμα που αφήνει, με την τελευταία της επιθυμία.
Τα λόγια της τους ταξιδεύουν πίσω, στα παιδικά τους χρόνια, τον καιρό που μπορούσαν να είναι ακόμα ανέμελοι.
Όταν ήταν οικογένεια.
Πολλά χρόνια πριν φύγει κι ο μπαμπάς τους από τη ζωή, προτού εγκαταλείψει το σπίτι των παιδικών τους χρόνων η μητέρα τους, λίγο πριν το συμβάν.
Λίγο πριν "σπάσει το γυαλί".

Στην χαμένη τους ζωή, στη χαμένη ευκαιρία.

Ευχαριστώ πολύ τις εκδόσεις Λιβάνη για το αντίτυπο 🫶🏻
Ένα σκοτεινό μα ρεαλιστικό μυθιστόρημα, ένα βιβλίο με όμορφες εικόνες της Σουηδικής επαρχίας, με πολλά κοινωνικά μηνύματα, ένα πέπλο μυστηρίου να αιωρείται καθ' όλη τη διάρκεια ανάγνωσης και ένα τέλος δραματικό που αγγίζει βαθιά τον αναγνώστη!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δεκαεπτά κλωστές - Κάπα εκδοτική

  Θα κάνω κάτι που δεν το συνηθίζω. Θα σου μιλήσω (και συστήσω, ω ναι, σου συστήνω να το διαβάσεις) για ένα βιβλίο πριν το ολοκληρώσω. Με έχει ενθουσιάσει αφενός, αφετέρου διαπιστώνω πως δεν θα αλλάξει εύκολα η αίσθηση που έχω αποκομίσει οπότε τι τώρα, τι σε λίγες μέρες, η άποψη μου σε ορισμένα σημεία είναι παγιωμένη. Δεκαεπτά κλωστές λοιπόν. Πρόκειται για βιβλίο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα- μπορεί ήδη να γνωρίζεις τι πραγματεύεται και ποιο είναι το τέλος του- εφόσον δεν είναι μυθοπλασία, δεν έχει plot twist & ανατροπές από πλευράς του συγγραφέα. Άρα ακόμη κι αν δεν έχω φτάσει να ολοκληρώσω την αφήγηση για να έχω πλήρως εμπεριστατωμένη άποψη για την υπόθεση δεν επηρεάζει κάπου την άποψη μου. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ιδέα για την ιστορία του Καστελάνη, ούτε ένιωσα την ανάγκη να αναζητήσω πληροφορίες πριν ξεκινήσω το βιβλίο για να ξέρω τι με περιμένει. Αν βλέπεις τηλεόραση πιθανώς να ξέρεις ήδη περισσότερα, μιας και απ' ότι μαθαίνω είναι έτοιμη η μεταφορά του στην μικρή ο...

Μεταίχμιο παιδικό

 🍓 Τσάι φράουλας στη φωλιά του Ασβού Εουλάλια Κανάλ Τέσσερις ξεχωριστοί και διαφορετικοί μεταξύ τους ήρωες, ο Αρκούδος, ο Λαγός, ο Λύκος και ο Σκίουρος! Σε διαρκή και διαφορετική καθένας τους αναζήτηση, με έναν κοινό παρονομαστή τελικά. Αυτό στο οποίο βαλλόμαστε όλοι, τελικά, στη ζωή μας! Την αναζήτηση της ευτυχίας! Επικοινωνώντας την μεγάλη αξία της φιλίας. Τρυφερό, αγαπησιάρικο, με πολύ ξεχωριστή εικονογράφηση! ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 👧🏻 Η Περ αποφασίζει  Μαριέττα Κοντού  (σειρά εγώ και οι άλλοι) Ένα θαυμάσιο βιβλίο για να συζητήσουμε με τα παιδιά για τα δικαιώματα τους. Να ξεκαθαρίσουμε πως η επιλογή είναι δική τους όσον αφορά τι επιθυμούν και τι επιτρέπουν. Η ηρωίδα, η Περ, κάθε μέρα γίνεται πιο σοφή, ανακαλύπτοντας τον κόσμο και κάνοντας τις επιλογές της! ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🧙🏻‍♀️ Η μάγισσα με την ηλεκτρική σκούπα  Κώστας Πούλος (σειρά διαβάζω ιστορίες) Μια μάγισσα όχι κακή στον χαρακτήρα, απλώς όχι καλή με την τεχνολογία. Που αν και συμπαθεί τους ανθρώπους, μια σειρά ατυχημάτ...

Παρ'το και κάν'το δικό σου - εκδόσεις Πνοή

Ένα από τα βιβλία που μίλησε στην καρδιά μου και με το οποίο ταυτίστηκα σε πολλά σημεία. Ένα βιβλίο συγκινητικό για τον καθένα. Ακριβώς επειδή είναι βιωματικό ως ένα βαθμό, δεν θυμίζει μυθιστόρημα. Μα είναι σαν να σου εξιστορεί κάποιος τα γεγονότα της ζωής του. Και τον ακούς καθηλωμένος. Έτσι καθηλωμένη το διάβασα κι εγώ λοιπόν, όλο σε μια μέρα. Το ρουφηξα. Και ξέρω πως θα το ξαναδιαβάσω, κι έχω κρατήσει και σημειώσεις σε αρκετά σημεία για να επιστρέφω. Η Άννα από μικρή μαθαίνει να ζει με το βάρος της απώλειας. Χάνει στη εφηβεία της τη μαμά της. Παράλληλα, γνωρίζει και ερωτεύεται μα και αγαπά με όλη της την ψυχή τον Αλέξανδρο - μόνο για κείνη, Άλεξ - Όμως ο Άλεξ προέρχεται από ένα προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον με μια μαμά που παρότι ειναι στη ζωή του, μοιάζει απούσα. Ο Άλεξ βιώνει τις δικές του απώλειες - μπορεί να μην είναι κυριολεκτικές, μα σίγουρα του λείπει η αγάπη. Δεν έχει μάθει να αισθάνεται. Πόσο μάλλον να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Πως να (από)δεχτεί λοιπόν την ...