Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πότε πέρασαν 5 χρόνια;

 Αυτό το μούτρο σε λίγες μέρες θα κλείσει τα 5...






Ποτε συμπληρώθηκαν 5 ολόκληρα χρόνια που είμαι μαμά;
Μη με ρωτάς!
Ούτε ξέρω!

Την χαζευω συχνά κ αναρωτιέμαι πως πέρασε ο καιρός κ που πήγε εκείνο το μικροσκοπικό πλάσμα με τα θεορατα μάτια που ζύγιζε κάτω απο 2,5 κιλά και που έτρεμα σε κάθε μου κίνηση μη "τη σπάσω"!
Που είναι εκείνο το μικροσκοπικό πλάσμα που φοβόμουν να κάνω μπάνιο επί βδομάδες και το είχε αναλάβει ο μπαμπάς της μα με πείσμα κ υπομονή κρατούσα ώρες ολόκληρες στην αγκαλιά μου για να θηλάσει- να μεγαλώσει και να δυναμώσει! Για να γνωριστούμε, να "δεθούμε"...
Που πήγε άραγε εκείνο το πλασματακι με την ωραιότερη μυρωδιά κ αίσθηση στον κόσμο;

Ναι, πλέον κάνουμε τόσα πράγματα μαζί.
Ναι, πλέον μου λεει οτι με αγαπάει.
Μου το δείχνει- με αγκαλιές, ζωγραφιές, με καθε τρόπο.
Ναι, έχει χτίσει χαρακτήρα και με κάνει περήφανη κάθε μέρα.
Ακόμα και όταν μου φέρνει αντιρρήσεις, όταν με αγνοεί και με θυμώνει, και τότε περήφανη νιώθω (σαν καταλαγιασει ο θυμός μου) γιατί έχει άποψη και γνώμη.
Ναι, ειναι η μεγάλη αδερφή που παρά τη ζήλια που νιώθει αγαπάει και φροντίζει τον αδερφό της όπως και όσο μπορεί.
Ναι, μας νοιάζεται και μας υπολογίζει την οικογένεια της όσο τίποτε άλλο.
Γελάει κελαρυστα, κλαίει γοερα, τραγουδάει, τρέχει, κάνει ένα σωρό πράγματα μόνη της- είναι ανεξάρτητη!

Κι όλα αυτα 5 χρόνια τα παρακολουθώ ανελλιπώς.
Κάθε τι που κατακτά, όλη την εξέλιξη, σε καθετί είμαι δίπλα της να τη θαυμάζω.Κ την ανθρώπινη φύση μαζι- νιώθω δέος!

Όμως χωρίς να είμαι αχάριστη για όλα αυτα, δε σου κρύβω πως κάθε μέρα μου λείπει πολύ εκείνο το μικροσκοπικό πλάσμα με τα πελώρια μάτια που ανυπομονούσα να γνωρίσω και να δω τι σόι άνθρωπος θα γίνει.

Και με τρομάζει πως 5 χρόνια μετά ούτε κατα προσέγγιση δεν εχω γινει για εκείνη η μαμά που ονειρευόμουν ούτε η μαμα που της αξίζει.
Στον καθημερινο μου απολογισμό συνεχώς μετράω λάθη, ελλείψεις και απογοητεύσεις για το ποια ειμαι εγω 5 χρόνια τωρα για αυτό το πλάσμα που για εμένα είναι ξεκάθαρα το συνώνυμο της ευτυχίας...

Άραγε, γίνεται ποτέ πιο εύκολο;
Η 5 χρόνια μετά θα σκέφτομαι και θα νιώθω τα ιδια;

Υ.Γ. αν καμιά σας εχει βρει την μηχανή που παγώνει το χρόνο, please... πληρώνω όσο οσο!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δεκαεπτά κλωστές - Κάπα εκδοτική

  Θα κάνω κάτι που δεν το συνηθίζω. Θα σου μιλήσω (και συστήσω, ω ναι, σου συστήνω να το διαβάσεις) για ένα βιβλίο πριν το ολοκληρώσω. Με έχει ενθουσιάσει αφενός, αφετέρου διαπιστώνω πως δεν θα αλλάξει εύκολα η αίσθηση που έχω αποκομίσει οπότε τι τώρα, τι σε λίγες μέρες, η άποψη μου σε ορισμένα σημεία είναι παγιωμένη. Δεκαεπτά κλωστές λοιπόν. Πρόκειται για βιβλίο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα- μπορεί ήδη να γνωρίζεις τι πραγματεύεται και ποιο είναι το τέλος του- εφόσον δεν είναι μυθοπλασία, δεν έχει plot twist & ανατροπές από πλευράς του συγγραφέα. Άρα ακόμη κι αν δεν έχω φτάσει να ολοκληρώσω την αφήγηση για να έχω πλήρως εμπεριστατωμένη άποψη για την υπόθεση δεν επηρεάζει κάπου την άποψη μου. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ιδέα για την ιστορία του Καστελάνη, ούτε ένιωσα την ανάγκη να αναζητήσω πληροφορίες πριν ξεκινήσω το βιβλίο για να ξέρω τι με περιμένει. Αν βλέπεις τηλεόραση πιθανώς να ξέρεις ήδη περισσότερα, μιας και απ' ότι μαθαίνω είναι έτοιμη η μεταφορά του στην μικρή ο...

Μεταίχμιο παιδικό

 🍓 Τσάι φράουλας στη φωλιά του Ασβού Εουλάλια Κανάλ Τέσσερις ξεχωριστοί και διαφορετικοί μεταξύ τους ήρωες, ο Αρκούδος, ο Λαγός, ο Λύκος και ο Σκίουρος! Σε διαρκή και διαφορετική καθένας τους αναζήτηση, με έναν κοινό παρονομαστή τελικά. Αυτό στο οποίο βαλλόμαστε όλοι, τελικά, στη ζωή μας! Την αναζήτηση της ευτυχίας! Επικοινωνώντας την μεγάλη αξία της φιλίας. Τρυφερό, αγαπησιάρικο, με πολύ ξεχωριστή εικονογράφηση! ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 👧🏻 Η Περ αποφασίζει  Μαριέττα Κοντού  (σειρά εγώ και οι άλλοι) Ένα θαυμάσιο βιβλίο για να συζητήσουμε με τα παιδιά για τα δικαιώματα τους. Να ξεκαθαρίσουμε πως η επιλογή είναι δική τους όσον αφορά τι επιθυμούν και τι επιτρέπουν. Η ηρωίδα, η Περ, κάθε μέρα γίνεται πιο σοφή, ανακαλύπτοντας τον κόσμο και κάνοντας τις επιλογές της! ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🧙🏻‍♀️ Η μάγισσα με την ηλεκτρική σκούπα  Κώστας Πούλος (σειρά διαβάζω ιστορίες) Μια μάγισσα όχι κακή στον χαρακτήρα, απλώς όχι καλή με την τεχνολογία. Που αν και συμπαθεί τους ανθρώπους, μια σειρά ατυχημάτ...

Παρ'το και κάν'το δικό σου - εκδόσεις Πνοή

Ένα από τα βιβλία που μίλησε στην καρδιά μου και με το οποίο ταυτίστηκα σε πολλά σημεία. Ένα βιβλίο συγκινητικό για τον καθένα. Ακριβώς επειδή είναι βιωματικό ως ένα βαθμό, δεν θυμίζει μυθιστόρημα. Μα είναι σαν να σου εξιστορεί κάποιος τα γεγονότα της ζωής του. Και τον ακούς καθηλωμένος. Έτσι καθηλωμένη το διάβασα κι εγώ λοιπόν, όλο σε μια μέρα. Το ρουφηξα. Και ξέρω πως θα το ξαναδιαβάσω, κι έχω κρατήσει και σημειώσεις σε αρκετά σημεία για να επιστρέφω. Η Άννα από μικρή μαθαίνει να ζει με το βάρος της απώλειας. Χάνει στη εφηβεία της τη μαμά της. Παράλληλα, γνωρίζει και ερωτεύεται μα και αγαπά με όλη της την ψυχή τον Αλέξανδρο - μόνο για κείνη, Άλεξ - Όμως ο Άλεξ προέρχεται από ένα προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον με μια μαμά που παρότι ειναι στη ζωή του, μοιάζει απούσα. Ο Άλεξ βιώνει τις δικές του απώλειες - μπορεί να μην είναι κυριολεκτικές, μα σίγουρα του λείπει η αγάπη. Δεν έχει μάθει να αισθάνεται. Πόσο μάλλον να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Πως να (από)δεχτεί λοιπόν την ...