Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

▶️ ℙ𝕝𝕒𝕪 📶 𝕃𝕒𝕦𝕘𝕙 🔂 ℝ𝕖𝕡𝕖𝕒𝕥

Να παίζεις.



Να γελάς.
Να γελάς με την ψυχή σου.
Να παίζεις ώσπου να μην αντέχουν άλλο τα πόδια σου, να κλείνουν τα μάτια σου από τη νύστα.

Να παίζεις μοναχό σου, με παρέες μεγάλες, μικρές, με φίλους, με τα αδέρφια, με συγγενείς.

Να γελάς επειδή νιώθεις όμορφα.
Να νιώθεις ευτυχία.
Να ζεις ανέμελα.
Να παίζεις- όλη σου η παιδική ηλικία να είναι ενα αέναο παιχνίδι, μια ατέρμονη ανεμελιά, ουράνια τόξα γεμάτα χρώμα και ουρανοί όλο φώς!

Να παίζεις παιδί μου.

🏵️Να γελάτε με την ψυχή σας, παιδάκια μου 🏵️

📷 @vagelis_giotopoulos @vagelis_giotopoulos__fswpp

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παρουσίαση παιδικού βιβλίου στα Ιωάννινα | Μαρίνα Γιώτη 💚 Το νησί του Ποτέ Ποτέ

  Την Κυριακή 29 του Οκτώβρη βρεθήκαμε στο ανανεωμένο φιλόξενο βιβλιοπωλείο Ο κόμβος της γνώσης στην Ανατολή Ιωαννίνων για να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση του νέου βιβλίου της αγαπημένης μας παιδικής συγγραφέα, Μαρίνας Γιώτη. Η Μαρίνα μας ταξίδεψε στο νησί του Ποτέ Ποτέ, μας πήγε πισω στο καλοκαιράκι, μας σύστησε τον ήρωά της μια στρουθοκάμηλη που έχει μάθει κάπως να βολεύεται και μέσα από ανάγνωση, παιχνίδι, χορό και συζήτηση φυσικά, μας πέρασε το νόημα του βιβλίου της, που δεν είναι άλλο απο την ικανότητα- αναγκαιότητα προσαρμογής στις συνθήκες. Μετά από την παρουσίαση αυτή, δεν θα ξαναπούμε ποτέ με τα μικρά μας, θα αναρωτιόμαστε μονάχα...πότε;;;! το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα @dioptrabooks photography: @vasilislazokitsios Βασίλης Λαζοκίτσιος, www.studiogiotopoulos.gr                  

Δεκαεπτά κλωστές - Κάπα εκδοτική

  Θα κάνω κάτι που δεν το συνηθίζω. Θα σου μιλήσω (και συστήσω, ω ναι, σου συστήνω να το διαβάσεις) για ένα βιβλίο πριν το ολοκληρώσω. Με έχει ενθουσιάσει αφενός, αφετέρου διαπιστώνω πως δεν θα αλλάξει εύκολα η αίσθηση που έχω αποκομίσει οπότε τι τώρα, τι σε λίγες μέρες, η άποψη μου σε ορισμένα σημεία είναι παγιωμένη. Δεκαεπτά κλωστές λοιπόν. Πρόκειται για βιβλίο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα- μπορεί ήδη να γνωρίζεις τι πραγματεύεται και ποιο είναι το τέλος του- εφόσον δεν είναι μυθοπλασία, δεν έχει plot twist & ανατροπές από πλευράς του συγγραφέα. Άρα ακόμη κι αν δεν έχω φτάσει να ολοκληρώσω την αφήγηση για να έχω πλήρως εμπεριστατωμένη άποψη για την υπόθεση δεν επηρεάζει κάπου την άποψη μου. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ιδέα για την ιστορία του Καστελάνη, ούτε ένιωσα την ανάγκη να αναζητήσω πληροφορίες πριν ξεκινήσω το βιβλίο για να ξέρω τι με περιμένει. Αν βλέπεις τηλεόραση πιθανώς να ξέρεις ήδη περισσότερα, μιας και απ' ότι μαθαίνω είναι έτοιμη η μεταφορά του στην μικρή ο

Τα βιβλία που διάβασα την πρώτη εβδομάδα του Ιούλη

Δύο μυθιστορήματα των εκδόσεων Λιβάνης ήταν το αναγνωστικό μου ξεκίνημα μες στην καρδιά του καλοκαιριού! Το ένα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και το άλλο γραμμένο για μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές του 20ου αιώνα στη χώρα μας - αυτή της Μικράς Ασίας. Για διαφορετικούς λόγους πολύ δυνατά. Βιβλία που μιλάνε στο συναίσθημα, που προκαλούν πόνο, συγκίνηση, ανάμικτα συναισθήματα χαράς και θλίψης συνεχώς - όπως άλλωστε είναι η ζωή. Όλο εναλλαγές. Ο Δανεικός χρόνος της Κατερίνας Πλουμιδάκη αφορά μια προσωπική εξομολόγηση - περιπέτεια της συγγραφέα. Όλο το βιβλίο είναι γεμάτο ρήσεις και αποφθέγματα γύρω από τη ζωή - την αξία και την ουσία της ίδιας της ζωής, που μόνο αν κάποιος φτάσει τόσο κοντά στον θάνατο ώστε σχεδόν να τον γευτεί, θα εκτιμήσει. Τις ανθρώπινες σχέσεις - με την οικογένεια, τους φίλους, τους συντρόφους, ανθρώπους που γνωρίζουμε, που αγαπάμε, που κρατάμε ή που πετάμε από τη ζωή μας. Αναφορές στην πολιτική- στην πρόοδο (ή μη) της χώρας με την πάροδο των ετών, στην κοινωνί